1250 μ.Χ., στα χρόνια της Έβδομης Σταυροφορίας

Η απαγωγή μιας δόκιμης μοναχής από το μοναστήρι της δεν ήταν παρά άλλο ένα αμάρτημα ανάμεσα στα πολλά που βάραιναν τον Λούσιαν Μπάρετ.
Όμως το ότι ποθούσε αυτή τη γυναίκα που προοριζόταν για τον αδελφό του έκανε την πράξη του ακόμα πιο ασυγχώρητη. Τότε γιατί το πάθος του για τη Μελισάντ τού φαινόταν τόσο αγνό, μοιραίο… και σωστό;

Λίγες μόλις εβδομάδες πριν δώσει τους όρκους της μοναχής, η Μελισάντ Ντέβερελ βρέθηκε αιχμάλωτη του Λούσιαν, του παιδικού της φίλου. Ο γενναίος πολεμιστής επέμενε ότι ήταν γραφτό της να παντρευτεί τον αδελφό του, μα οι ειδυλλιακές εικόνες του έγγαμου βίου που της περιέγραφε δεν κατάφερναν να την καθησυχάσουν. Γιατί ήταν η ακαταμάχητη αρρενωπότητα του Λούσιαν που γεννούσε μέσα της ένα σωρό απαγορευμένες επιθυμίες...