Ανάμεσα στις χαρούμενες σκιές του δάσους το καλοκαίρι, ή τυλιγμένος στο υπαινικτικό σκοτάδι της μακριάς νύχτας του χειμώνα, ο ινδιάνος αφηγητής παραμυθιών παίρνει αφορμές για να απλώσει το νήμα των ιστοριών του λαού του. Οι ολοζώντανοι αυτοί μύθοι αποπνέουν το μοναδικό ήθος ενός πολιτισμού που αναπτύχθηκε σε εντελώς ιδιάζουσα συνάρτηση με το φυσικό κόσμο. Η φιλοσοφική τοποθέτηση του ανθρώπου μέσα στις δυνάμεις του σύμπαντος, η πάλη για την επιβίωση, οι καθημερινές πράξεις, που στην περίπτωση των Ινδιάνων πολλές φορές αποδεικνύονται συμβατές με την πιο υψηλή ποίηση, οι χιουμοριστικές περιπέτειες και τα τολμηρά σεξουαλικά ανέκδοτα, όλα έχουν τη θέση τους σ’ αυτή τη συλλογή των προφορικών παραδόσεων που με πολλή συνέπεια και μεθοδικότητα κατέγραφε ο αμερικανός λαογράφος Μόρρις Όπλερ στα μέσα περίπου του εικοστού αιώνα. Το έργο του Όπλερ, με τις εκατό και πλέον ιστορίες των Ινδιάνων Απάτσι Τσιρικάουα -της φυλής του πασίγνωστου Τζερόνιμο- παραμένει ως τις μέρες μας βασική πηγή πληροφοριών όπου ανατρέχουν όσοι ενδιαφέρονται για τη φυλή των Απάτσι και τις προφορικές παραδόσεις των αυτόχθονων λαών της Αμερικής.