Αν ήσουν μια απλή έφηβη και κάποια στιγμή τα άτομα που εμπιστευόσουν περισσότερο στον κόσμο σου έλεγαν ότι είσαι ένα φρικιό, ένα τέρας τι θα έκανες; Πως θα αντιδρούσες ξέροντας ότι όλα όσα πίστευες και είχες συνηθίσει ήταν ένα ψέμα; Ένα καλοδουλεμένο σχέδιο για να σε κρύψουν από εκείνους που ήξεραν ότι βρισκόταν η θέση σου;

Μου είπαν ότι δεν ήμουν άνθρωπος, ότι οι ρίζες μου προέρχονταν από κάτι πολύ πιο βαθύ και τρομαχτικό. Μου είπαν ότι όλα αυτά τα χρόνια με προστάτευαν από κάτι που ήθελε εμένα και το αίμα μου. Μου είπαν ότι ήμουν μια κόρη της Ματωμένης Σελήνης με βασιλικό αίμα και ισχυρές δυνάμεις. Δύο μήνες περιθώριο μου έδωσαν για να συνηθίσω στην ιδέα ότι κάποια στιγμή θα έπρεπε να παρατήσω τη μοναδική μου φίλη και την ήρεμη ζωή μου στο Ντουλούθ. Και όταν ρώτησα γιατί τώρα, εκείνοι απλά απάντησαν: για το καλό σου. Τι γίνεται όμως αν μέσα σε εκείνες τις αλήθειες κρύβονταν και άλλα ψέματα, ακόμα πιο σκοτεινά;

Κάποιες φορές τα πράγματα δεν ακολουθούν τους ρυθμούς που θέλουμε. Μας οδηγούν σε αδιάβατα μονοπάτια και μας παρασέρνουν μακριά. Και εγώ κάπου εκεί μέσα χάθηκα. Και όταν είδα το φώς και προσπάθησα να φύγω, κάτι με άρπαξε τραβώντας με πάλι πίσω στο σκοτάδι. Είχα και εγώ μια απάντηση να δώσω: για το καλό τους!