Γύρισε πίσω η ζωή
στο πρώτο κύτταρό της.

Σε τί τραπέζια τρώει ψωμί; Σε τί ποτήρια πίνει;
Που απαγκιάζει ο άστεγος στην ξενιτιά της πόλης;

Λευκό κρινάκι άνθισε μες στη ρωγμή του τοίχου.
Μα πως να βρω στην άσφαλτο γαλάζια πεταλούδα;

Ποίημα, φέρε στο παιδί
καινούργια παπουτσάκια.

Λόγια που δεν ειπώθηκαν στην ξεχασμένη τσάντα-
καταραμένε δισταγμέ, που διώχνεις την αγάπη.