Η ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Στη μετά χείρας μελέτη εξετάζουμε τη στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας έναντι της αποτέφρωσης των νεκρών, όπως ? στάση αυτή προσδιορίζεται κυρίως από το πνεύμα της Νεκρώσιμης Ακολουθίας πού ψάλλεται κατά την τελευτή των ορθοδόξων χριστιανών. Πρόκειται για την ακολουθία εκείνη, την οποία εθνικός μας ποιητής Κ. Παλαμάς θεωρεί "δείγμα των ωραιοτέρων καί υψηλοτέρων της ελληνικής χριστιανικής ποιήσεως", μέγας διδάσκαλος της "ιστοριονομίας" Σ. Ζαμπέλιος χαρακτηρίζει ως "αυτόματον εξεικόνισμα του Ευαγγελίου" και αείμνηστος πρωτοπρεσβύτερος Κ. Καλλίνικος ότι αποτελεί "την πλουσιωτέραν, ποικιλωτέραν, δραματικωτέραν, κα? περιφανεστέραν εξ όλων μας των ακολουθιών". Κυρίως όμως Νεκρώσιμη Ακολουθία εκφράζει κατά ένα μοναδικό τρόπο ολόκληρη την περί εκκλησιαστικής ταφής των νεκρών ορθόδοξη θεολογία, όπως αυτή συνοψίζεται στους επιγραμματικούς λόγους του ιερού Χρυσοστόμου: "Κηδεύσεων τους απελθόντας ως και ημίν και εκείνοις συμφέρει προς δόξαν Θεου".

Σήμερα, πού το γνωστό και από την αρχαιότητα φαινόμενο της "απόρριψης" των νεκρών επανεμφανίζεται με το σκληρό πρόσωπο της αποτέφρωσης τους, Νεκρώσιμη Ακολουθία, ως το "τελευταίο μυστήριο", αποδεικνύει ότι ? Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έπαυσε και δεν θα παύσει ποτέ όχι μόνο να ομιλεί περί της "πολλής ηδονής" πού έχει ενασχόληση της με τούς νεκρούς, αλλά και να τούς προπέμπει στον τάφο με έναν ασπασμό, όπως ακριβώς κάνει κάθε στοργική μητέρα πού βάζει τα παιδιά της να κοιμηθούν. Αυτό ακριβώς το αναστάσιμο ήθος της εκκλησιαστικής ταφής των νεκρών, πού ανάγεται σε περιωπή δόγματος, προσπαθούμε να αναδείξουμε στις σελίδες του παρόντος πονήματος.