Ο συγγραφέας εντελώς σουρεαλιστικά ξεχύνεται στη ζούγκλα των εργασιακών μας σχέσεων, όπου, ως βαθύς παρατηρητής, καταγράφει τις τροχιές πέντε αντρών και πέντε γυναικών -χαρακτηριστικών τύπων της καθημερινότητός μας -καθώς μετά τα πρώτα δέκα χρόνια του εργασιακού τους βίου ξεπεζεύουν απ' το άτι των ονείρων τους, για να οδηγηθούν πεζοί στη χωματερή της απόρριψής τους.

Μέσα στην απόγνωσή τους αυτή γαντζώνονται στην ιδέα να εισφέρουν οικονομικά σ' ένα πρόγραμμα υγειονομικής ταφής αποβλήτων, μήπως και ανακυκλώσουν έτσι κάτι απ’ τη χαμένη τους αξιοπρέπεια.