Ο Νοβάλις (1772-1801) δεν είναι μόνον ο ποιητής των Ύμνων στη νύχτα αλλά και ο σπουδαιότερος στοχαστής του ''Κύκλου της Ιένας'', ο οραματιστής του οικουμενικού καλλιτεχνικού έργου που θα ενοποιήσει την ποίηση με την πρόζα και τη φιλοσοφία. Καλλιέργησε συστηματικά το νέο λογοτεχνικό είδος των αποσπασμάτων: όχι απλούς στοχασμούς και ευφυολογήματα αλλά σπάνια, στοχευμένα θραύσματα συγκροτημένης σκέψης, ποιητικού δοκιμίου και φιλοσοφικής πραγματείας.

Στο κατώφλι του 19ου αιώνα, της κρίσης του ορθολογισμού και των κοινωνικών ανατροπών ο Νοβάλις προετοιμάζει την αφοριστική σκέψη του Νίτσε, τον ρομαντικό μυστικισμό του Μπένγιαμιν, την αρνητική διαλεκτική του Αντόρνο και του Χορκχάιμερ. Τον φιλοξενεί ο Διονύσιος Σολωμός στους Στοχασμούς του και ο Γαλλικός Μάης του 1968 στις ρομαντικές του διακηρύξεις.