«Οι καιροί είναι αντίξοοι και γεμάτοι παλινδρομικούς κινδύνους για το μέλλον της ανθρωπότητας. Είναι καιροί έξαρσης της ποικιλόμορφης και ποικιλότροπης αντεπαναστατικής βίας του κεφαλαίου. Κι ένα από τα πολλά γνωρίσματα της πορείας αυτής είναι η καλλιέργεια της γενικής σύγχυσης μέσα στις γραμμές των ανθρώπων του μόχθου, των εξ αντικειμένου αντιπάλων του κεφαλαίου. Στόχος: η απόλυτη επικράτηση της αντεπαναστατικής, πλασματικής, φαντασιώδους, σχέσης των ανθρώπων προς τη σύγχρονη πραγματικότητα, προς τους σημερινούς υλικούς όρους της ύπαρξής τους, η απόλυτη κυριαρχία της πλειόμορφης αστικής ιδεολογίας των ημερών μας. Γενικά, η ιδεολογία, η κάθε ιδεολογία, ποτέ δεν αποτελεί σίγουρη επιλογή για τη συνειδητοποίηση της αληθινής κατάστασής μας, της ουσίας της, του νοήματός της, από τις μάζες των εργαζομένων, από τα έθνη. Έτσι οι λαοί γίνονται ανήμποροι, αδύναμοι. Υποτάσσονται στη «μοίρα» τους κι άβουλοι προσμένουν κάποιο «θαύμα» από τους λογής λογής «σωτήρες»! »