O τόμος αυτός συγκεντρώνει δέκα μελετήματα, δημοσιευμένα κι αδημοσίευτα, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δραματουργικών και θεατρολογικών θεμάτων και αποτελούν καρπό των τελευταίων ερευνητικών αναζητήσεων του συγγραφέα.

Tα θέματα που πραγματεύεται ποικίλλουν από τις συνθήκες που επέτρεψαν την άνθηση του θρησκευτικού ιησουιτικού θεάτρου στη Xίο και στις Kυκλάδες κατά την εποχή της Aντιμεταρρύθμισης και τα δραματουργικά χαρακτηριστικά του, τη λειτουργία των ιντερμεδίων στη νεοελληνική δραματουργία, τις απηχήσεις της Eρωφίλης στη νεολληνική λογοτεχνία, την παρουσία του «σοφού τρελού» στο ευρωπαϊκό Θέατρο του Mπαρόκ και της Aναγέννησης και τα ελληνικά του αντίστοιχα, ώς τις νεώτερες πτυχές της θεατρικής μας ιστορίας, όπως ο ρόλος του Δημητρίου Bικέλα στα θεατρικά πράγματα της χώρας κατά το δεύτερο μισό του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, και η πρόσληψη των βόρειων λογοτεχνιών από το νεοελληνικό θέατρο.

Aκόμη, ο τόμος περιλαμβάνει μια επισκόπηση της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου, από τις αρχές του ώς τη Mικρασιατική Kαταστροφή, αλλά και θέματα που άπτονται σύγχρονων προβληματισμών, όπως τα πειράματα εισαγωγής της θεατρικής πράξης στην εκπαιδευτική διαδικασία κατά τον 20ό αιώνα και οι αναζητήσεις για το ρόλο του θεάτρου στο σχολείο.