Η λέξη "προκατάληψη" υποδηλώνει μια αρνητική έννοια που προκαλεί αντιδράσεις οι οποίες συνδέονται με ένα αίσθημα ανασφάλειας. Μέσα από αυτές τις αντιδράσεις διαφαίνονται φανατισμός, στενοκεφαλιά, φυλετισμός, φόβος και μίσος. Η λέξη αυτή κάνει τους ανθρώπους να λένε: "Όχι εγώ! Εγώ δεν έχω προκαταλήψεις". Κι όμως, είναι αδύνατον να υπάρξει άνθρωπος απόλυτα απαλλαγμένος από προκαταλήψεις.

Το βιβλίο αυτό είναι αποτέλεσμα προσωπικών βιωμάτων και εμπειριών από την κλινική κοινωνική εργασία, που έδωσαν το έναυσμα για τη διεξαγωγή μιας εμπεριστατωμένης ερευνητικής μελέτης. Ο κεντρικός στόχος αυτής της μελέτης είναι να διερευνήσει τη σχέση ανάμεσα στην προκατάληψη και την ψυχολογική ωριμότητα του ατόμου σε μια δεδομένη φάση ή στιγμή της ζωής του. Στην προκειμένη έρευνα ισχύει ότι η ψυχολογική ωριμότητα σχετίζεται με το φαινόμενο της προκατάληψης. Η φύση δηλαδή των ατομικών προκαταλήψεων έχει σχέση με τη διεργασία της ψυχολογικής ωρίμανσης και, κατά συνέπεια, όσο λιγότερο ψυχολογικά ώριμος είναι ο άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερη είναι η εμφάνιση παράλογων, ανελαστικών και διάχυτων προκαταλήψεων μέσα του. Εάν αυτή η σχέση μεταξύ προκατάληψης και ψυχολογικής ωριμότητας ισχύει, τότε τα χαρακτηριστικά της προκατάληψης σε κάποιο συγκεκριμένο επίπεδο ανάπτυξης σχετίζονται με το βαθμό της ψυχολογικής ωριμότητας εκείνης της περιόδου.