Είναι αξιοπερίεργο πόσο λίγα έχουν γραφεί, στον τομέα της ψυχολογίας, για τη χαρά, την έμπνευση και την ελπίδα -τα συναισθήματα έξαρσης-, ιδιαίτερα της ψυχολογίας του βάθους. Τα συναισθήματα του άγχους, της θλίψης και της οργής έχουν μελετηθεί πολύ πιο εξονυχιστικά, το δε άγχος κατέχει μια θέση τόσο σημαντική, ούτως ώστε να φαίνεται σαν να προσδιορίζει την εικόνα όλων των ανθρώπινων υπάρξεων. Φυσικά ξέρουμε ότι τα συναισθήματα έξαρσης πράγματι υπάρχουν παράλληλα με εκείνα της κατάθλιψης - και μάλιστα ότι προσμένουμε τη χαρά και τις καταστάσεις όπου νιώθουμε έμπνευση, δημιουργία και ελπίδα.