Η ποιητική συλλογή Παντούμ της Στέλλας Πετρίδου περιέχει τριάντα εκτενή ποιήματά της, που ακολουθούν πιστά όλους τους βασικούς κανόνες, τις ιδιαιτερότητες, τη μορφολογία και τη δομή της εξωτικής φόρμας του παντούμ. Κι όλα τους είναι αφιερωμένα στον άνθρωπο, σ’ αυτόν που πράττει αυθόρμητα κι εγωιστικά πολλές φορές, άλλοτε παρασυρμένος απ’ την αγνότητα της ψυχής του και το καθάριο του συναίσθημα κι άλλοτε όντας υποχείριο του πονηρού του νου και της πολύπλοκης τετράγωνης λογικής του.

Φωτεινά ή σκοτεινά, ευχάριστα ή δυσάρεστα, αισιόδοξα ή απαισιόδοξα, τα ποιήματά αυτής της συλλογής υπόσχονται να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των αναγνωστών τους, προσφέροντάς τους ένα μοναδικό ταξίδι στον μαγικό κόσμο της τόσο ξεχωριστής και ιδιαίτερα αγαπητής στον δυτικό κόσμο έμμετρης ομοιοκατάληκτης ποίησης.

Το «παντούμ» ή «παντούν», προέρχεται από τη Μαλαισία, περιοχή στην οποία καλλιεργείται με μεγάλη επιτυχία ως ποιητικό είδος ακόμα και σήμερα, έχοντας δημιουργήσει μια μακρόχρονη ιστορία ζωής που μετράει περισσότερα από πεντακόσια χρόνια. Αποτελεί στην ουσία ένα είδος προφορικής λαϊκής ποίησης, ακαθόριστου αριθμού τετράστιχων στροφών, με πλεκτή (σπάνια με σταυρωτή) ρίμα, κατά την οποία ο δεύτερος και ο τέταρτος στίχος κάθε στροφής γίνονται ο πρώτος και ο τρίτος της επόμενης. Επίσης, ο τέταρτος στίχος της τελευταίας στροφής είναι πάντα ίδιος με τον πρώτο στίχο της αρχικής. Ως προς το περιεχόμενό του, το παντούμ έχει συνήθως ερωτικό ή συμβολικό – διδακτικό χαρακτήρα, κυρίως στις περιπτώσεις που παρουσιάζεται από τους δημιουργούς του ως γνωμικό.