Η κωμωδία «Πλούτος» διαβάζεται σήμερα με μεγάλη ευχαρίστηση και άνεση. Είναι απαλλαγμένη από ακρότητες και χονδροειδείς αισχρολογίες και διακρίνεται για το λεπτό της χιούμορ, το μετρημένο σκώμμα της και τη λεπτή της ειρωνεία. Πέρα από αυτά, η κωμωδία αυτή έχει κανονική σύνθεση και δομή και η κωμική ιδέα είναι σαφής και καθαρή. Ο αναγνώστης αισθάνεται τις συνέπειες της θεραπείας του Πλούτου σε δύο φάσεις. Το έργο δείχνει πως η αρετή θα φέρει την ευτυχία και η κακία τη δυστυχία στους ανθρώπους.
Στον «Πλούτο» οι ιδέες του ποιητή ντύνονται με κάποια αστειότητα και παραδοξολογία, στοιχεία που αποτελούν γνωρίσματα της ποίησης του Αριστοφάνη.