Θρύλος έγιναν τα κατορθώματά του, κλεφτοτράγουδο η παλικαριά του. Ο Αστραπόγιαννος, με τον νταϊφά του, φάνταζε το σκιάχτρο των τσιφλικάδων. Τρόμος στον ύπνο τους, κόμπος στη διψασμένη αχορτασιά τους να ρουφήξουν το αίμα των κολίγων.

Πίστεψε πως του δόθηκε θεόσταλτη εντολή να σώσει τους αδικημένους, πως το χρέος του είναι και το χρέος κάθε ανθρώπου: ν' αντιμάχεται τη βία και την καταπίεση...