Ό,τι είναι ο Θάνατος στη Βενετία, στα βιβλία του Τόμας Μαν, είναι ο Γλύπτης του δρόμου του Αύγουστου Κορτώ. Μόνο που ο Αύγουστος Κορτώ δεν διαλέγει τη Βενετία - να βουλιάζει στα νερά, στην ομίχλη - αλλά ένα δρόμο της πόλης μες στη σκόνη και την κάψα να σκεπάζει το πρόσωπο ενός εργάτη-γλύπτη του δρόμου.
Τρεμάμενα χέρια, καφέδες που γεμίζουν την πολυσύχναστη οδό, νερά που εξατμίζονται στον ήλιο και καρέγλες όπου σωριάζεται - σε επαναλήψεις -, για να μην μιλήσει σ' ό,τι βλέπει. Φόβος, αμαρτία, απαγορεύσεις της άθλιας ζωής μας;
Ο Αύγουστος Κορτώ, από την πόλη του, την Θεσσαλονίκη, μας στέλνει το νέο του βιβλίο, έναν ύμνο στη χημική δηλητηρίαση - τον έρωτα, σαν μια μουσική σύνθεση, κόντρα στην καταστροφή, στη βία. Στην ασκήμια που ξεχειλίζει τον κόσμο.
