Μελετούμε και προβληματιζόμαστε για τη γλώσσα γιατί μέσω αυτής εκφράζουμε τη σκέψη και τις σχέσεις ανάμεσα στα άτομα. Η διάκριση λοιπόν γίνεται πράξη ακόμη και όταν νομίζουμε πως ¨απλά λέμε¨ κάτι χωρίς να το εννοούμε. Η συνεχής χρήση μιας γλώσσας που αφανίζει το θηλυκό γένος ή που του αποδίδει χαρακτηριστικά δευτερεύουσας ή ανρητικής σημασίας γίνεται φορέας αλλά και ο τρόπος διαιώνισης μιας πρακτικής διάκρισης και μισογυνισμού.

Η γλώσσα, η έκφραση και η πραγματικότητα ανήκουν εξίσου και στα δύο φύλα. Η αλλαγή και εξέλιξη της γλώσσα, της σκέψης και της κοινωνίας είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και αναπόφευκτη.