«ΑΝ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟΥ», ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ «ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΩΜΕΝ;»

Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, από το 1974 και μετά, χαρακτηρίζονται από έντονες διακυμάνσεις με μικρά διαστήματα ύφεσης και αρκετές περιόδους έντασης, γεγονός που οφείλεται σε μια σειρά μονομερών επεκτατικών διεκδικήσεων που έχει θέσει η Τουρκία στο χώρο του Αιγαίου και της Ν.Α. Μεσογείου. Τα τελευταία τρία χρόνια όμως, υπάρχει μια πρωτοφανής αναβάθμιση της αναθεωρητικής στρατηγικής της Aγκυρας, τόσο σε λεκτικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Τα βήματα προκλητικότητας που διαπιστώνουμε καθημερινά είναι πρόδρομα σημάδια μιας κρίσης, η οποία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και κάποια στιγμή θα κορυφωθεί. Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε σε τροχιά σύγκρουσης με την Τουρκία. Κανείς όμως δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα το χρόνο που θα συμβεί αυτό, καθόσον η Τουρκία έχει την πρωτοβουλία να δημιουργήσει μια κρίση όταν αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Δεν μπορεί επίσης να υπάρξει ασφαλής πρόβλεψη αν η σύγκρουση αυτή θα λάβει μορφή διπλωματικής ή στρατιωτικής αντιπαράθεσης.

Με το παρόν δοκίμιο γίνεται προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις σχετικά με τις υφιστάμενες διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες, τις τουρκικές επιδιώξεις και την ενδεικνυόμενη ελληνική αποτρεπτική στρατηγική, τους στρατηγικούς σχεδιασμούς σε συνδυασμό με τις ευρύτερες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, τα εξοπλιστικά προγράμματα και την κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών.