Η Σαπφώ Λεοντιάς με την έντονη εκπαιδευτική και πνευματική της δράση στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα σφράγισε τον τομέα της γυναικείας εκπαίδευσης του υπόδουλου ελληνισμού. Οργανώνοντας και διευθύνοντας παρθεναγωγεία στην Κύπρο, τη Σάμο, τη Σμύρνη, τη Λέρο και την Κωνσταντινούπολη εξελίχθηκε σε σκαπανέα της γυναίκείας εκπαίδευσης που, σε συνδυασμό με τη μαχητική της αρθρογραφία, το λογοτεχνικό της έργο και τις διαλέξεις της, ανέδειξε την εκπαίδευση του γυναικείου φύλου σε κυρίαρχο ζήτημα της εποχής. Μεταφράστρια, ποιήτρια, συγγραφέας εκπαιδευτικών εγχειριδίων μα πάνω απ’ όλα πρωτοπόρος εκπαιδευτικός, της αποδόθηκε δίκαια ο ζηλευτός τίτλος της «Διδασκάλισσας του Γένους».