Τρία αδέλφια, γόνοι βαθύπλουτης μεγαλοαστικής οικογένειας, ξαναβρίσκονται στην πατρική βίλα ύστερα από καιρό. Οι δυο αδελφές ετοιμάζουν γεύμα προς τιμήν του αδελφού, που μόλις πήρε εξιτήριο από την ψυχιατρική κλινική, όπου διαμένει οικειοθελώς. Τρία πρόσωπα -με τα ονόματα τριών μεγάλων Γερμανών ηθοποιών που ενέπνευσαν τον συγγραφέα, τους Ίλζε Ρίττερ, Κρίστεν Ντένε και Γκερτ Φος- γευματίζουν, παραληρούν και αλληλοσπαράσσονται κάτω από τα βλέμματα οικογενειακών πορτρέτων σε μια τραπεζαρία που θυμίζει μαυσωλείο μέσα σε ένα τέμενος προγοναλατρίας που καταπίεσε τα παιδικά τους χρόνια, τις κλίσεις και τις επιθυμίες τους και όπου είναι διά βίου έγκλειστοι.

Ο καταιγιστικός λόγος και το αιχμηρό χιούμορ του Thomas Bernhard βάζουν στο στόχαστρο την υποκρισία των οικογενειακών δεσμών και της ευρύτερης κοινωνίας που τους υποθάλπει - δεσμοί που οδηγούν σε έναν φαύλο κύκλο (αυτο)ματαίωσης.