To 1900 o Ράινερ Μαρία Ρίλκε συναντά τη ζωγράφο Πάουλα Μόντερσον-Μπέκερ στην αποικία καλλιτεχνών Βορπσβέντε και συνδέεται αμέσως μαζί της με μια πολύ δυνατή φιλία. Το 1907 η ζωγράφος πεθαίνει απρόσμενα πάνω στη γέννα του πρώτου της παιδιού σε ηλικία μόλις 31 ετών. Ο Ρίλκε θα γράψει γι' αυτήν ένα χρόνο μετά, στο Παρίσι, το Ρέκβιεμ για μια φίλη. Ο ποιητής αναθυμάται, θρηνεί, συνομιλεί με τη νεκρή φίλη, πάνω από όλα όμως στοχάζεται πάνω στα θέματα του θανάτου, της ζωής, της καλλιτεχνικής δημιουργίας, της φιλίας και του έρωτα δημιουργώντας ένα συγκλονιστικό ποιητικό κείμενο.
Λίγες μέρες αργότερα, ο Ρίλκε γράφει ένα δεύτερο ρέκβιεμ αφιερωμένο στη μνήμη του νεαρού ποιητή Βολφ Γκραφ φον Κάλκροϊτ, που είχε αυτοκτονήσει δύο χρόνια πριν, και αποστέλλει αμέσως τα δύο κείμενα στον εκδότη του εκφράζοντας την επιθυμία να εκδοθούν μαζί σε έναν μικρό τόμο - επιθυμία που πραγματοποιείται την αμέσως επόμενη χρονιά (1909).

Τα δύο ρέκβιεμ συγκροτούν έναν ποιητικό κύκλο και κατέχουν σημαντική θέση στο έργο του ποιητή, προαναγγέλλοντας τα αριστουργήματα της τελευταίας περιόδου (Ελεγείες του Ντουίνο και Σονέτα στον Ορφέα), αφού εδώ θα βρούμε ήδη πολλές από τις κατασταλαγμένες απόψεις του σχετικά με την κοσμοθεωρία και την ποιητική του, και εν σπέρματι πολλές από τις ιδέες που θα αναπτυχθούν αργότερα.