Ένας γάμος από ανάγκη. Και μια πρώτη νύχτα ξεχωριστή.

Ένα εκπληκτικής δεξιοτεχνίας και δύναμης διήγημα. Ο Λουίτζι Πιραντέλλο μέσα σε ελάχιστες σελίδες στήνει τα πρόσωπά του και όσα τα περιβάλλουν με υποδειγματική ακρίβεια και λιτότητα, που δε φαίνονται άσχετες με τη θεατρική ενασχόλησή του.

Στις σελίδες της Πρώτης νύχτας τίποτε δεν λείπει αλλά και τίποτε δεν περισσεύει.

Και η συγκίνηση δεν εκβιάζεται από τον συγγραφέα αλλά προκύπτει από τη συγγραφή. Από την τραγική αδυναμία των πρωταγωνιστών να συναντηθούν, ή ακριβέστερα να συνευρεθούν, με τα προσφιλή τους πρόσωπα.

Δεν είναι τόσο η αγεφύρωτη απόσταση των αδύνατων(;) ερώτων όσο η βαθιά μοναξιά όσων δεν ξέχασαν, όσων δεν ψευτοπαρηγορούνται από τις συμβατικές συμπεριφορές.