Οι περιοχές του κόσμου στις οποίες περιπλανήθηκα τα τελευταία 30 χρόνια είναι πολύ διαφορετικές από αυτές της Ιαπωνίας. Είναι φτωχές και όχι πολύ ασφαλείς. Ωστόσο οι άνθρωποι εκεί ταυτίζονται ο ένας με τον άλλο, διατηρώντας τα θερμά αμοιβαία αισθήματα τους σαν προπύργιο απέναντι στο τραχύ περιβάλλον τους. Δίπλα από αυτό το προπύργιο υπάρχει ένας ορατός ''δρόμος προσευχής''. Μετά την περιήγηση μου στη Σαχάρα γύρισα την υδρόγειο, προχωρώντας αντίστροφα από τη φορά των δεικτών του ρολογιού, διασχίζοντας δηλαδή τον Ειρηνικό προς τις 'Ανδεις της Νότιας Αμερικής. Με αυτό τον τρόπο βίωσα μόνος μου την ποικιλομορφία του κόσμου.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ