Είμαι η Ένα. Ναι, όπως ο αριθμός.
Ένα. Ούτε δυο ούτε τρία ούτε κάποιο όνομα ούτε επίθετο, που να με προσδιορίζει.
Απλώς Ένα.
Μπορεί να φαίνεται μικρό, αδιάφορο ή λίγο, όμως κρύβει ένα σωρό δυνατότητες, ανυπολόγιστες και σπουδαίες, απλά θα πρέπει κανείς να κάνει τον κόπο να τις ανακαλύψει καταβάλλοντας φυσικά ένα έστω μικρό αντίτιμο για την ανακάλυψη, κι αυτό είναι ο χρόνος του.
Ο χρόνος μας όμως είναι ίσως ό,τι σπουδαιότερο έχουμε, πολύ περισσότερο από την ίδια μας την ύπαρξη γιατί αν αυτή δεν ενδιατίθεται εντός χρόνου τότε είναι σαν να μην υπάρχει και επειδή η φύση μας δεν τα πάει καλά με το επέκεινα, ο χρόνος γίνεται η σπουδαιότερη έννοια της ανθρώπινης φύσης.