Ο Πνευματισμός ξεκίνησε ως νέο κίνημα στα μέσα του 19ου αιώνα και εξακολουθεί να διατηρεί τους ακολούθους του ακόμα και σήμερα. Δεν οργανώθηκε ποτέ επίσημα παρά κρατήθηκε ζωντανό μέσα από τις εκδόσεις βιβλίων και περιοδικών που τροφοδοτούσαν τους ενδιαφερόμενους με γνώσεις και πληροφορίες. Στον παρόντα τόμο υπάρχουν δύο από αυτά τα κείμενα που μεταφράστηκαν στα Ελληνικά και τροφοδότησαν με πληροφορίες το ελληνικό κοινό.

Στο πρώτο μέρος, μετά από μία εκτενή γενική εισαγωγή περί Πνευματισμού, ο δρ. Γκιστάβ Ζελέ περιγράφει και αναλύει συγκεκριμένα θέματα του Πνευματισμού και απαντά ερωτήσεις σχετικά με το αντικείμενο μελέτης του. Περιγράφονται τα Νοητικά και Αισθητηριακά φαινόμενα του Πνευματισμού και ποιες είναι η συνθήκες για την εκδήλωσή τους, συζητιόνται οι αντιρρήσεις που προβάλλονται και αναφέρεται η στήριξη που έχουν από τις νέες τεχνολογικές ανακαλύψεις της επιστήμης, φυσικά μέχρι εκείνη την εποχή.

Στο δεύτερο μέρος, η Χέλεν Αλεξάντρα Ντάλας συζητά συγκεκριμένα θέματα του Πνευματισμού, όπως τι είναι η Διαμεσότητα και ποια είναι τα πειστήρια περί Πνευματισμού, αλλά κυρίως αναφέρεται στην «επιβίωση» του πνεύματος, μετά τον θάνατο. Πιστεύει στη συνέχιση της ύπαρξης του πνεύματος μετά τον θάνατο και της συνεχούς εξέλιξης και προόδου του έως την επίτευξη της τελειότητας/θέωσης της ψυχής του ατόμου. Και ολοκληρώνει την παρουσίαση των σκέψεών της με έναν διαλογισμό επί της σχέσης θρησκείας και πνευματισμού, που τόσο αντηχεί τις σημερινές τοποθετήσεων των πνευματιστών ανά τον κόσμο.