Το έργο μάς ξεναγεί στην παλιά Κόνιτσα, όπως την έζησε ο συγγραφέας κι όπως τη γνώρισε μέσα από τις διηγήσεις των παλαιότερων. Μέσα από μια αφήγηση γλαφυρή με επίκεντρο το Παζάρι, ο αναγνώστης περιπλανιέται στα καλντερίμια της πόλης και γνωρίζει χαρακτηριστικούς τύπους της εποχής: το χωρατατζή, τον ψευτοπαλληκαρά, τον καραγκιοζοπαίκτη, το συμβολαιογράφο, τον κουρέα, τους εμπόρους, τους μαστόρους, τους Βλάχους σκηνίτες, τους Τσιγγάνους, τους αρτίστες των καφέ σαντάν.

Επισκέπτεται το παλιό καφενείο, όπου οι θαμώνες απολαμβάνουν 182 διαφορετικά είδη καφέδων. Παρακολουθεί τη σύγκρουση των παλιών αρχόντων με την ανερχόμενη τάξη των αστών. Γνωρίζει την ιστορία του οικονομικού βίου του τόπου: την ακμή χάρη στη βιοτεχνία και τη λαϊκή τέχνη, αλλά και την παρακμή που έφερε η εκβιομηχάνιση. Υπάρχουν όμως και στιγμές όπου ο συγγραφέας αφήνει για λίγο κατά μέρος το ρόλο του παρατηρητή αυτού του -τυπικά βαλκανικού- μωσαϊκού αντιλήψεων, εθνοτήτων και θρησκειών και παρεμβάλλει τις δικές του αναμνήσεις, τις παιδικές μνήμες από τον τόπο όπου μεγάλωσε: δώδεκα συνολικά «μνήμες», μία για κάθε μήνα του χρόνου.

Το βιβλίο περιλαμβάνει φωτογραφίες του Fred Boissonnas και της Έλλης Παπαδημητρίου από τις αρχές του εικοστού αιώνα, που βοηθούν τον αναγνώστη να έρθει ακόμα πιο κοντά στην καθημερινότητα της Κόνιτσας.