Ο Σόρβαμ ξυπνάει σε ένα μυστηριώδες κάστρο, χωρίς να θυμάται πώς βρέθηκε εκεί. Το μόνο που ξέρει είναι ότι βρίσκεται χωμένος στα βουνά και ότι έχει ένα φρέσκο και μεγάλο τραύμα στο μπράτσο του. Το μόνο που θυμάται είναι ότι εγκατέλειψε το χωριό του, το Τέλος του Κόσμου, για να ξεφύγει από το παρελθόν του. Ο μόνος άνθρωπος που συναντά είναι ένας γέρος υπηρέτης, που φροντίζει το τραύμα του και του προσφέρει ένα φλιτζάνι πασιφλώρα, έναν χάρτη κι ένα ρολόι, για να μη χαθεί στον χώρο και στον χρόνο. Ο μυστηριώδης οικοδεσπότης του εγκαταλελειμμένου κάστρου επιθυμεί να μείνει αφανής, ενώ έξω από την καγκελένια πύλη παραμονεύει μια αγέλη λιονταριών. Πρόκειται άραγε για το Κάστρο του Χρόνου, για το οποίο τον προειδοποιούσε η γιαγιά του στα παραμύθια της όταν ήταν μικρός; Κι αν ναι, πώς μπορεί να ξεφύγει πριν παγώσει ο Χρόνος και χαθεί μέσα του;