« “Το αίμα τραβά το αίμα”. Είναι η θέσις, επί της οποίας έγραψε ο κ. Χορν την Κατηφορίτισσαν. Θέσις ελληνικωτάτη, επί της οποίας στηρίζεται ολόκληρος η αρχαία τραγωδία, αλλά και θέσις ελληνική, ριζωμένη βαθειά εις τας παραδόσεις του λαού. Και, πρέπει να ομολογηθή ότι ο συγγραφεύς ειργάσθη φιλοτιμώτατα, κατορθώσας να συγκρατήση, μέχρι τέλους, αδιάπτωτον του κόσμου το ενδιαφέρον, κατορθώσας ακόμη να διεκφύγη και τον φοβερόν σκόπελον της τρίτης πράξεως, της ζημιούσης την μεγάλην πλειονότητα όχι μόνον των πρωτοτύπων ελληνικών έργων. Και ο μυστικισμός ακόμη, ο θρησκευτικός μυστικισμός, συνεκρατήθη αβίαστος έως το τέλος [...] (οι αρνητικές κριτικές ακυρώνονται) εκ του αμειώτου ενδιαφέροντος, με το οποίον ο ακροατής παρακολουθεί το έργον από της πρώτης σκηνής της πρώτης πράξεως μέχρι της τελευταίας της τρίτης.»
(Εστία, 23 Απρ. 1915).