Ήταν πεσμένος στο κρύο πάτωμα, με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο. Αίμα έσταζε από τις άκρες των μαλλιών, γεμίζοντας κόκκινες κηλίδες τα ρούχα και το πρόσωπό του. Έριξε μια ταλαιπωρημένη ματιά στο δωμάτιο. Υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι πεσμένοι στην ίδια στάση. Δεν μπορούσε να διακρίνει εξωτερικά χαρακτηριστικά, ούτε αν ζούσε κάποιος απ αυτούς, παντού όμως στον χώρο κυριαρχούσε η παγωμένη αίσθηση του θανάτου.

Ακουσε έναν ανατριχιαστικό θόρυβο από δίπλα του. Κάποιος είχε σηκωθεί και τον πλησίαζε με αργά βήματα. Η άγνωστη σιλουέτα στάθηκε απέναντι και περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να επιτεθεί. Ήταν το τέρας που τον στοίχειωνε κάθε βράδυ και είχε έρθει να τον αποτελειώσει. Έτοιμο να εκπληρώσει το καθήκον του και να τον τραβήξει στην απύθμενη άβυσσο των σκιών.