Είναι 23 Δεκεμβρίου του 2015. «Τι μέρα κι αυτή!», είναι τα πρώτα λόγια που ακούγονται σε ένα διαμέρισμα στην ανατολική Θεσσαλονίκη από τη Μαρία, την κοπέλα του Παντελή, όταν αρχίζει να του διαβάζει τις σελίδες από ένα μπλε, τσαλακωμένο και βρώμικο τετράδιο που εκείνος ανακάλυψε τυχαία πάνω στη βιβλιοθήκη της. Μα δεν είναι μόνο μέρες. Είναι και ώρες και μήνες και χρόνια από τη ζωή του Δημήτρη Αντωνιάδη, ξεκινώντας από το χωριό του, το Μεταξά και αργότερα στην πόλη Εντροπία. Τώρα, ποιος είναι ο Δημήτρης Αντωνιάδης, τι είναι το Μεταξά και η Εντροπία και γιατί η Μαρία άρπαξε το τετράδιο αυτό όταν είδε τον Παντελή να το διαβάζει, θα το ανακαλύψετε πολύ σύντομα. Ένα είναι σίγουρο: πως οι πυγολαμπίδες θα λάμπουν στο σκοτάδι για πάντα. Αλλά καμιά φορά το σκοτάδι αυτό δεν είναι μόνο ό,τι αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας. Μπορεί να κρύβεται αλλού, πολύ πιο βαθιά και να είναι πολύ αργά όταν το καταλάβουμε, όταν αυτό θα έχει καταβροχθίσει τα πάντα στο πέρασμά του.