Μια όμορφη αλκυόνα, μετά από μια φθινοπωρινή μπόρα, τσαλαβουτά ξανά και ξανά τα λεπτά της πόδια στη μουσκεμένη άμμο. Ξαφνικά, ΜΠΑΜ! σκοντάφτει επάνω στο τραχύ κέλυφος του Στρατή, ενός σαλιγκαριού που θαύμαζε το ουράνιο τόξο. Όταν ο Στρατής αντιλαμβάνεται ότι το αδέξιο πλάσμα που διέκοψε τις πολύχρωμες σκέψεις του ήταν μία αλκυόνα, αναρωτιέται γιατί αυτή προτιμά να «σέρνεται» κάτω στη γη από το να πετά ψηλά!

Πώς θα αισθανθεί ο Στρατής όταν, αρκετή ώρα μετά τη συνάντησή τους, θα κοιτάξει την αλκυόνα βαθιά μέσα στα μάτια και θα καταλάβει πως, ενώ τον κοιτούσε, δεν τον έβλεπε; Η τυχαία συνάντησή τους θα γίνει η απαρχή μιας ξεχωριστής φιλίας με απόλυτο σεβασμό στις ιδιαιτερότητες του κάθε πλάσματος.