Δεν έχει χέρια ούτε πόδια ούτε φτερά. Δεν έχει πατέρα ούτε μάνα, δεν έχει σπίτι ούτε στοργή. Είναι θλιμμένος πολύ, και άσχημος και γέρος. Και κάθε τόσο χάνει τα μυαλά του... Δεν ξέρει να λέει ιστορίες και δεν αποστήθισε ποτέ του, κανένα ποίημα. Μπορεί όμως να δημιουργήσει κρατήρες τεράστιους, μεγαλύτερους από εκείνους στην επιφάνεια της Σελήνης.

Σε έναν κόσμο γεμάτο παγίδες, o Ζουζέ Ζόρζε Λετρία μας υπενθυμίζει με αυτό το ποίημα πως ο πόλεμος έρχεται πάντα αθόρυβος και καμουφλαρισμένος. Για πρώτη φορά μετά από τη διεθνή επιτυχία του Αν ήμουν βιβλίο, ο συγγραφέας συνεργάζεται και πάλι με τον εικονογράφο και γιο του, Αντρέ Λετρία, σε αυτό το πολυβραβευμένο και τόσο ξεχωριστό βιβλίο.

Με την ιδιαίτερη, συχνά σουρεαλιστική εικονογράφηση και τον λιτό λόγο του, το βιβλίο αυτό μας αποκαλύπτει τις πολυάριθμες πλευρές του πολέμου.