...Συνέλαβε κάτι μεγαλειώδες, ευφάνταστο και χρονοβόρο! Κάτι που απαιτούσε από τον ίδιο να ξεπεράσει τα όριά του και να δαμάσει την ανυπομονησία του. Η ιδέα ήταν να συλλέξει, μέσα σε μία σχολική χρονιά, όσο το δυνατόν περισσότερα κουκούτσια μήλων μπορούσε, προκειμένου να τα σπείρει το καλοκαίρι στην πατρίδα του, ώστε να καταφέρει ν’ αναγεννήσει τη χαμένη ποικιλία των μήλων του παππού του, των «Εσπερίδων»!...Δύσκολο έργο και με αμφίβολο αποτέλεσμα. Μα ο σκοπός ήταν ιερός κι άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει. Καμιά φορά, για να μην τα παρατήσει, έλεγε και ξανάλεγε μέσα του πως ήθελε να δει αν αληθεύει ότι «η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς»!