Ο Ελληνορουμάνος λογοτέχνης Παναΐτ Ιστράτι (1884-1935), "ο Μαξίμ Γκόρκι των Βαλκανίων", αφηγείται με γραφή χειμαρρώδη και ποιητική, αλλά και ατόφιο κοινωνικό ρεαλισμό, τους παράλληλους βίους δύο εντυπωσιακών λογοτεχνικών χαρακτήρων, με σκηνικό τη ρουμανική ύπαιθρο στο γύρισμα από τον 19ο αιώνα στον εικοστό: Στο ξεκίνημα της αφήγησης ξετυλίγεται η ζωή και ο θάνατος της βιβλικής μορφής του μπαρμπ Αγγελή ενώ στη συνέχεια, ξεδιπλώνονται ο βίος και η πολιτεία του ληστή Κοσμά.

Η αφήγηση κυλά όμοια με ποτάμι φουσκωμένο με λυρικές εικόνες που μένουν αξέχαστες, με σκηνές ομορφιάς αλλά και σκληρότητας, με πρόσωπα και χαρακτήρες από το παρελθόν των βαλκανικών λαών που αναδύονται ολοζώντανα μέσα από τις σελίδες.