Η πλοκή ακολουθεί την ανάσταση του Λάζαρου από τη Βηθανία. Ο Λάζαρος επιστρέφει από τον κόσμο των νεκρών και ο κόσμος τον αντιμετωπίζει με δυσπιστία. Εκείνος διαβεβαιώνει ξανά και ξανά ότι δεν υπάρχει θάνατος - μόνο το αιώνιο γέλιο του Θεού. Όσο περισσότερο γελά ο Λάζαρος, τόσο νεότερος και πιο δυνατός γίνεται.

Στο έργο «Ο Λάζαρος Γέλασε», ωστόσο, τονίζεται σε όλο το μεγαλείο της η θέληση για ζωή. Πρόκειται για μια διακήρυξη ενός ιδεαλιστή προφήτη, που ουσιαστικά διατυπώνει το δόγμα «δεν υπάρχει θάνατος, υπάρχει μόνο γέλιο». Για τον Ο΄Νηλ το έργο αυτό δεν είναι μια κατάφαση στη ζωή - είναι ένα όραμα του θεατρικού συγγραφέα ανάμεσα σε μια προγενέστερη και μια μεταγενέστερη κόλαση επί της γης. «Ο Μέγας Θεός Μπράουν», θεωρείται προάγγελος του έργου αυτού.