Επί τέσσερα χρόνια η ελληνική Δικαιοσύνη διερευνά την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, η οποία, σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, είναι μια εγκληματική οργάνωση που δρα υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος. Στο ίδιο συμπέρασμα συγκλίνουν και όλες οι μελέτες ιστορικών, πολιτικών επιστημόνων και δημοσιογράφων, οι οποίοι διερευνούν τους λόγους που στέριωσε στη χώρα μας ένα παρόμοιο πολιτικό μόρφωμα. Πώς είναι δυνατόν να αναπαράγεται επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες, στη χώρα μας, μια οργάνωση η οποία προπαγανδίζει ανοιχτά την «κοσμοθεωρία» του ναζισμού και ασκεί οργανωμένη δολοφονική βία εναντίον όσων θεωρεί «υπανθρώπους»; Και πού οφείλεται το γεγονός ότι μια παρόμοια οργάνωση κατόρθωσε να εισαγάγει τον υπόκοσμο στην κεντρική πολιτική σκηνή;

Το μυστικό της μακροζωίας της Χρυσής Αυγής δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι πρόκειται για ένα απολύτως προσωποπαγές σχήμα. Είναι όχι απλώς δημιούργημα, αλλά απόλυτο εξάρτημα ενός ανθρώπου. Η Χρυσή Αυγή ταυτίζεται με τον Αρχηγό της περισσότερο από κάθε άλλο ομοειδές πολιτικό μόρφωμα σε όλο τον κόσμο. Αυτό της επιτρέπει να ελίσσεται, να μετασχηματίζεται με ποικίλους τρόπους, να λουφάζει όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, αλλά και να εκμεταλλεύεται κάθε νέα ευνοϊκή συγκυρία. Δεν είναι, επομένως, δυνατόν να δοθούν οριστικές απαντήσεις για το «αίνιγμα Χρυσή Αυγή», αν δεν απαντηθεί το «αίνιγμα του Αρχηγού» της.