ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ 1950-1975

Το βιβλίο αποτελεί συστηματική και μεθοδική έρευνα πάνω στο φαινόμενο του προξενιού στην πρώτη μεταναστευτική γενιά της Αυστραλίας 1950-1975.

Επιχειρεί μια ερμηνεία του φαινομένου από την προοπτική της προφορικής ιστορίας, των σπουδών της φυλοτικής ταυτότητας και του πολιτισμού. Το υλικό εστιάζεται σε προσωπικές αφηγήσεις -μαρτυρίες και αναμνήσεις που δόθηκαν υπό μορφή συνέντευξης στη συγγραφέα. Τα κείμενα των προφορικών μαρτυριών συνιστούν το πρωτογενές υλικό με το οποίο αναλύεται, μέσα από την γυναικεία προοπτική, η μεταναστευτική εμπειρία, ειδικότερα του θεσμού του εξ αποστάσεως προξενιού που αποτέλεσε έναν σχεδόν απαράβατο άγραφο νόμο κατά την πρώτη περίοδο της μεταπολεμικής μεταναστευτικής εξόδου από την Ελλάδα. Το βιβλίο επιχειρεί να καλύψει ένα μεγάλο κενό στην υπάρχουσα βιβλιογραφία και να μελετήσει εκ του σύνεγγυς την ατομικότητα των ίδιων των γυναικών και του τρόπου που ένιωσαν, αντέδρασαν και βίωσαν το γεγονός ενός γάμου με έναν άνθρωπο που δεν γνώριζαν.

Ταυτόχρονα η μελέτη αναλύει την εμπειρία του μεταναστευτικού ξεριζωμού, η οποία αποτελεί το κοινωνικό και ψυχολογικό υπόβαθρο αυτών των αφηγήσεων. Στηριζόμενοι σε αυτές τις αφηγήσεις, μπορούμε να επανερμηνεύσουμε την εμπειρία των νυφών με προξενιό ως συγκεκριμένων προσωπικοτήτων, να παρακολουθήσουμε την ατομική περιπέτεια, να διαγνώσουμε τη υπαρξιακή αμφιθυμία και να κατανοήσουμε την κοινωνική λειτουργία του θεσμού.