Το 1806 τα γαλλικά στρατεύματα στη Γερμανία, από τον Ρήνο ως τον Δούναβη, αριθμούσαν σχεδόν εκατόν εβδομήντα χιλιάδες άντρες, με το γενικό επιτελείο εγκατεστημένο στο Μόναχο. Συγκροτούσαν έξι σώματα στρατού και διοικούνταν προσωρινά, μέχρι την επιστροφή του Ναπολέοντα, από τον στρατηγό Λουδοβίκο-Αλέξανδρο Μπερτιέρ, έναν από τους καλύτερους Γάλλους αξιωματικούς. Στη Γαλλία δεν υπήρχε ιδιαίτερη διάθεση για πόλεμο με την Πρωσία.

Αντίθετα, ο Ναπολέων έβλεπε ευνοϊκά την προοπτική μιας γαλλοπρωσικής συμμαχίας. Όμως, κύκλοι στην πρωσική αυλή, συσπειρωμένοι γύρω από την όμορφη και γοητευτική αλλά απερίσκεπτη και με έντονα αντιγαλλικά αισθήματα βασίλισσα Λουίζα του Μεκλεμβούργου, επιδίωκαν τον πόλεμο. Με μια σειρά από δολοπλοκίες στο παρασκήνιο το κατάφεραν... οδηγώντας την ίδια τη χώρα τους στον όλεθρο και τον Ναπολέοντα στο απόγειο της δόξας του.