Οι εικαστικές δημιουργίες στις φυλακές και στις εξορίες φιλοτεχνήθηκαν σε συνθήκες ωμής κρατικής βίας, σωματικών και ψυχικών βασανιστηρίων.
Αυτές οι εικαστικές δημιουργίες αποτελούν ιστορικά τεκμήρια, φανερώνοντας πως η τέχνη δεν προορίζεται να διακοσμεί σαλόνια, αλλά ξεκινά και καταλήγει στον ίδιο τον άνθρωπο, παίρνει θέση και γίνεται όπλο στα χέρια των δημιουργών και του λαού.
Επίσης, το έργο και το αγωνιστικό παράδειγμα των εικαστικών δημιουργών αναδεικνύει και το σκοπό των διώξεων, που δεν ήταν άλλος από τη διασφάλιση του καθεστώτος της εκμετάλλευσης.
