O τόμος αυτός μπορεί να διαβαστεί από την αρχή ως το τέλος ως αφήγηση που εκκινεί από γενικά επιστημολογικά και θεωρητικά ζητήματα των σπουδών της μουσειολογίας, της ιστορίας της τέχνης και των πολιτισμικών σπουδών και κατόπιν προχωρά σε τμηματικές εμβαθύνσεις στη σύγχρονη τέχνη, την τέχνη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την τέχνη αμέσως πριν τη «σημερινή». Από την πραγμάτευση του γκραφίτι μέχρι την εξέταση της καταγωγής της installation art, από την ερμηνευτική της επίσκεψης σε μεγάλα μουσεία τέχνης σήμερα ως την αναζήτηση πολιτικών νοημάτων στην αγορά της σημερινής τέχνης, από τη μελέτη της τέχνης των δεκαετιών του '60 και του '70 στην Ελλάδα μέχρι την ανάλυση των διαδικασιών κατασκευής μιας «σύγχρονης βαλκανικής ταυτότητας», οι προσεγγίσεις αλληλοσυμπληρώνονται αλλά και συνομιλούν και συγκρούονται μεταξύ τους, συγκροτώντας ένα σώμα κειμένων που ξεπερνά σε πολλά σημεία το εκπαιδευτικό τους ενδιαφέρον.