«...Προτού γίνει γνωστή σ’ όλο τον πλανήτη... η Μπεατρίτσε ήταν μια νορμάλ κοπέλα και μάλιστα φίλη μου. Για την ακρίβεια, ήταν η καλύτερη, η μοναδική φίλη στη ζωή μου...»

Αν ρωτούσε κάποιος την Ελίζα πότε ακριβώς ξεκίνησε η φιλία τους, δεν θα ήταν σε θέση ν’ απαντήσει. ‘Ισως να ήταν τη νύχτα που η Μπεατρίτσε εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά της σ’ εκείνη την παραλία, σαν διάττων αστέρας. Ή μήπως αργότερα, τότε που έκλεψαν ένα πανάκριβο τζιν και το ‘σκασαν τρέχοντας σαν τρελές με το μηχανάκι; Σ’ αυτό που μπορούσε ν’ απαντήσει με σιγουριά ήταν πότε τελείωσε η φιλία τους και πως, παρόλο που έχουν περάσει δεκατρία χρόνια, την πονάει ακόμα.

Θέλοντας ν’ αναμετρηθεί με τον ίδιο της τον εαυτό, αποφάσισε να γράψει όσα ζήσανε, γιατί μόνο τα λόγια μπορούν ν’ αποδώσουν την πολυπλοκότητα των εμπειριών που κρατάμε καταχωνιασμένες μέσα μας, μόνο με την αφήγησή τους αποκτά υπόσταση η ζωή -έτσι πιστεύει η ίδια.

Η βραβευμένη Σίλβια Αβαλόνε αφηγείται την άνευ ορίων φιλία δύο κοριτσιών, το οικογενειακό και κοινωνικό τους πλαίσιο, τα χάσματα, τις αντιθέσεις, τις συγκρούσεις τους εν μέσω της αναδυόμενης ψηφιακής εποχής, στις αρχές του 21ου αιώνα.