Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι αποπροσανατολισμένος. Οι σχέσεις του ψυχρές, απόμακρες, προβληματικές. Απομακρυσμένος από τον Πανάγαθο Δημιουργό του, στερεί τον εαυτό του από το θείο φως και την αληθινή ελευθερία. Αντί γι’ αυτά, γεμίζει τον εσωτερικό του κόσμο με άγχη και στεναχώριες, γυρνώντας χαμένος μέσα στον λαβύρινθο ενός φαύλου πνευματικού κύκλου, προσπαθώντας να βρει διέξοδο σε πρόσκαιρες, ψεύτικες χαρές – οι οποίες μάταια αδυνατούν να καλύψουν το κενό της ψυχής του. Μέσα στη σύγχυση αυτή, οφείλουμε να καταπιανόμαστε αδιαλείπτως με το έργο της προσευχής, διότι εκείνη αποτελεί τη γέφυρα φωτός που ενώνει τη γη με τον ουρανό, ελκύοντας το έλεος και το φως του Θεού, ώστε να πορευόμαστε με ταπείνωση, διάκριση, καθαρότητα και αγάπη.

Ωστόσο, η νέα ψηφιακή πραγματικότητα ήρθε να εγκαθιδρυθεί στις σύγχρονες κοινωνίες. Κίνδυνος ή ευκαιρία; Ένας απρόσμενος διάλογος ανάμεσα σε έναν θερμό χριστιανό και ένα άψυχο εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης αναδεικνύει πως, όταν η θεία Αγάπη κρατά το τιμόνι της ζωής μας, τότε μεταμορφώνει κάθε τι σκιερό σε φως, κάθε τι άψυχο ή τεχνητό, σε υπηρέτη της αληθινής αγάπης και σωτηρίας του κόσμου.

Ένα βιβλίο-προσευχή, που μας καλεί να σταθούμε με πίστη και εγρήγορση μέσα στον ψηφιακό κόσμο, όχι για να τον απορρίψουμε, αλλά για να τον φωτίσουμε.