«Είχα μια παράξενη αίσθηση, την εντύπωση ότι ήμουνα δύο πρόσωπα ταυτόχρονα. Το ένα ήταν η Νόρμα Τζην, η ορφανή, η κόρη του κανένα. Το άλλο ήταν κάποια που αγνοούσα το όνομά της. Ωστόσο, ήξερα που ήταν η θέση της. Ανήκε στον ωκεανό, στον ουρανό, σε ολόκληρο τον κόσμο...»

Ήθελε να την κοιτάζουν. Μεγαλωμένη χωρίς αγάπη, παρ' ολίγον πνιγμένη, βιασμένη, εγκαταλελειμμένη, η μελαχρινή και τραυλή κοπελίτσα που λεγόταν Νόρμα Τζην Μόρτενσεν ήταν έτοιμη για τα πάντα προκειμένου να ξεφύγει από τη σκιά και να σωπάσουν οι πληγές της.