Περνούσε κάθε μεσημέρι, έξω απ' το σπίτι μου, στον Πειραιά. Μαθήτρια, δεκαέξι Μαϊων, με γαλάζια, λαμπερή ποδιά, που έκρυβε ένα σωματάκι, όλο χυμούς και τρυφεράδα. Είχ' ένα προσωπάκι γλυκό, συμπαθητικό, με μεγάλα μάτια, φωτεινά, που έδιναν πολλές υποσχέσεις... Πολλές φορές, κοιταζόμασταν έντονα και με νόημα, χωρίς να μιλάμε, ο ένας στον άλλο.