Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τους αιώνες 5ο έως 10ο, είχε πάψει να καθορίζει άμεσα τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Οι λαοί τους οποίους οι Ρωμαίοι ονόμαζαν υποτιμητικά βαρβάρους επιβάλλονται. Η χριστιανική θρησκεία, που είχε ανατείλει σε μια μακρινή περιοχή της Αυτοκρατορίας, γίνεται σταδιακά κυρίαρχη.
Θα νόμιζε κανείς ότι ο αρχαίος αυτός κόσμος, στο μεταίχμιο της ειδωλολατρίας και του χριστιανισμού, δεν υπάρχει πια. Όμως ύστερα από τόσους αιώνες βρίσκεται σήμερα εδώ. Το πνεύμα του αιωρείται ανάμεσα σε λαούς που δημιουργούν. Ορισμένοι από αυτούς κινούν τη ρότα στον χάρτη του κόσμου. Η γνωριμία μας με τα αρχέτυπα του πολιτισμού τους αποτελεί άγγιγμα του χώματος μέσα στο οποίο βυθίζονται οι ρίζες μας, σύνδεση με το ζώπυρο που διαμόρφωσε την ιστορία μας.
Το παράθυρο στον αραχνοϊστό του Πρώιμου Μεσαίωνα ανοίξαμε μέσα από το παλαιότερο για την εποχή διασωθέν έπος της Ευρώπης, το αγγλοσαξονικό Μπέογουλφ. Από τον εξώστη του κήπου του θ΄ αντικρίσουμε τους δρόμους και τα στριφογυριστά σοκάκια, τις σκάλες και τα αδιέξοδα των αιώνων πάνω στους οποίους τέθηκαν τα θεμέλια της μεσαιωνικής Δύσης, απ΄ τους οποίους προήλθε ο πολιτισμός μας.