Ο ταξιδιώτης σκέφτεται τη ζωή του. Αναπολεί το παρελθόν του, το αγκαλιάζει καθώς αιωρείται μέσα του. Αναλογίζεται κομμάτια της ζωής του - καταστάσεις που έζησε, αποσπάσματα από βιβλία που εξακολουθεί να θυμάται, διδαχές δασκάλων, ιστορίες φίλων, μύθους που κάποτε του διηγήθηκαν, προβληματισμούς για την εποχή του, για τα όνειρα της γενιάς του.

Όπως κάθε ύπαρξη, έτσι και η δική του αποτελείται από θραύσματα όσων του έχουν συμβεί. Όμως, κάποια συγκεκριμένη στιγμή, αυτά τα θραύσματα αρχίζουν να παίρνουν μορφή. Πρέπει τώρα και ο ίδιος να εξετάσει τον δικό του ρόλο - να κατανοήσει τη δική του πνευματική υπόσταση.

Μακτούμπ σημαίνει «είναι γραμμένο». Για τους Αραβες «είναι γραμμένο» δεν είναι η καλύτερη μετάφραση γιατί, αν και όλα είναι ήδη γραμμένα, ο Θεός είναι ελεήμων, και δεν έχει ξοδέψει παρά μόνο τη γραφίδα και το μελάνι του για να μας βοηθήσει.