Ο «Μακμπέτ» πρόκειται για ένα έργο της τελευταίας και πιο ώριμης περιόδου του συγγραφέα, γραμμένο το 1972, που αποτελεί τον καρπό της ανατρεπτικής ματιάς του Ιονέσκο, στο αριστούργημα του Σαίξπηρ. Με αφορμή τον «Μακπέθ» του Ελισαβετιανού ποιητή, ο Ιονέσκο βρίσκει την ευκαιρία να εξαπολύσει έναν ανελέητο πόλεμο σε κάθε μορφής εξουσία, χρησιμοποιώντας φυσικά όλα τα ''όπλα'' που του παρέχει το θέατρο του παραλόγου, του οποίου υπήρξε ηγετική μορφή, με κυριότερο αυτό της κωμωδίας.

Θα 'λεγε κανείς ότι ο Ιονέσκο σε αυτό το έργο, βρίσκεται κάτω από ένα ιδιόμορφο 'αναρχικό' ξέσπασμα, καθώς δεν αφήνει κανένα περιθώριο για «καλή» εξουσία και καταδικάζει συλλήβδην κάθε μορφή πολιτεύματος, αφού κατά τον συγγραφέα, κάθε πολιτική θεωρία, «πρακτικοποιείται» από ανθρώπους, οι οποίοι φυσικά, μεθυσμένοι από το κρασί της εξουσίας, οδηγούν και τις καλύτερες και δικαιότερες από αυτές τις θεωρίες, στην πλήρη αποτυχία.