Η αισθηματική ιστορία "Λευκές νύχτες" είδε το φως της δημοσιότητας το 1848, και είναι ένα από τα πιο ποιητικά έργα του μεγάλου κλασικού. Με φόντο τα κανάλια της Πετρούπολης που τα φωτίζουν οι ανταύγες από τις φωτεινές Λευκές νύχτες του Βορρά, ένας νεαρός υπάλληλος και μια κοπέλα μας παρουσιάζονται από τον συγγραφέα ατόφια αγνοί και καθαροί στην ψυχή, που ζουν και κινούνται σε μια Πετρούπολη που θυμίζει κυρίως Πούσκιν.

Και σ αυτό το μικρό αριστούργημα ο Ντοστογιέφσκι δεν απομακρύνεται από την πραγματικότητα, και παρουσιάζει πάντοτε ολόγυμνη την αλήθεια, για την οποία δείχνει να υποφέρει ως τα κατάβαθα της ψυχής του.

Στο "Μπόμποκ" ο αναγνώστης μπορεί να ξεχωρίσει εύκολα τις χιουμοριστικές δυνατότητες του συγγραφέα, έστω κι αν το μοτίβο φαίνεται κάπως μακάβριο και τσουχτερά ειρωνικό.