Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ

Η αυτοδιαχείριση είναι ένα θέμα που συνδυάζει τη θεωρητική και πολιτική σκέψη με την επαναστατική πρακτική.
...η αυτοδιαχείριση δεν συνεπάγεται βέβαια την απάλειψη των κομμάτων, αλλά τη μετατροπή τους σε δυνάμεις που θα υποβοηθούσαν την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους να διαχειριστούν σταδιακά άμεσα, αυτοί οι ίδιοι, όλα τα πεδία και όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Αυτό σημαίνει ότι από τώρα, πρέπει να αρχίσουν οι προσπάθειες, που θα προετοιμάσουν την τάξη των εργαζομένων για έναν τέτοιο ρόλο. Αυτό σημαίνει επίσης ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να μάθουν να μετασχηματίζουν τις αναπόφευκτες στιγμές μιας μείζονος επαναστατικής εθνικής κρίσης, που μπορούν να προκύψουν σε μια αναπτυγμένη καπιταλιστική χώρα, μετά από καταλήψεις επιχειρήσεων, υπηρεσιών, σχολείων και μέσα από την έναρξη της διαχείρισης αυτών των χώρων, και να δημιουργήσουν συνθήκες ικανές να πυροδοτήσουν μια δυναμική αποτελεσματικού αγώνα για την κατάκτηση της εξουσίας συνολικά.

Σε ό, τι αφορά τον ρόλο των πρωτοποριών μετά τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης και της "εγκαθίδρυσης" ενός "εργατικού" Κράτους, οφείλουν να απασχολούνται πριν απ' όλα με την αποτροπή της άκρως επικίνδυνης ραγδαίας γραφειοκρατικοποίησης της εξουσίας και την εμφάνιση ενός παντοδύναμου γραφειοκρατικού στρώματος, ικανού για τα χειρότερα λάθη και εγκλήματα.