Στα Κινηματογραφικά ποιήματα του Ντέγιαν Τραϊκόσκι παρακολουθούμε καρέ καρέ τις διαδρομές των εραστών που επιστρέφουν τη ζωή και την τέχνη στην αρχική τους διάσταση: τη μυθική - εκεί όπου ο λόγος γεμίζει από εικόνες και οι εικόνες γεμίζουν από νόημα, ενώ η χαρά και ο πόνος αγκαλιάζονται.