Ν’ αρπάζεις τα πάντα. Να ορμάς ακάθεκτος στα όνειρα. Να καταβροχθίζεις τον ουρανό. Ένα μυθιστόρημα δυνατό και γενναιόδωρο, που προσφέρει στον αναγνώστη το πανάρχαιο θαύμα μιας μεγάλης ιστορίας, καλώντας τον να χαθεί μέσα της. Για τη δεκατετράχρονη Τερέζα τα καλοκαίρια στο Σπετσιάλε δε λένε να περάσουν. Ατέλειωτες μέρες με τη γιαγιά να διαβάζει αστυνομικά και τον πατέρα της, μακριά από το γραφείο και τη γυναίκα του, να γίνεται και πάλι μυστηριώδης, και ζωντανός, σαν την Απουλία, τον τόπο όπου γεννήθηκε. Και ξάφνου, ένα ζεστό βράδυ, τα βλέπει κρυφά να βουτούν στην πισίνα, ολόγυμνα, κι αυτά τα τρία αγόρια μπαίνουν στη ζωή της σαν ορμητικός άνεμος. Ο Νίκολα, ο Τομμάζο και ο Μπερν. Θα τη δεχτούν στην παρέα τους και τα επόμενα είκοσι χρόνια θα τους ξαναβρίσκει στη γειτονική φάρμα, να σπέρνουν, να μαζεύουν, να καταστρέφουν, αναζητώντας μανιωδώς μια φωτιά που θα τους κρατήσει αναμμένους. Στο επίκεντρο βρίσκεται πάντα ο Μπερν, σαν μαγνήτης που τους τραβάει και τους σπρώχνει πέρα από τα όρια...